Eind in zicht..

Na een heerlijke en gezellig week samen met Renz gehad te hebben, moest er weer gewerkt worden hier (jaja ik werk hier ook nog).

Het belangrijkste wat nog gedaan moest worden tijdens de twee weekjes werken was het evenement, dat ik voor school moest organiseren.

Na elke dag (behalve zondag) naar alle scholen te gaan om te vragen welke teams ze hebben en welke gaan deelnemen, werd ik er toch wel een beetje moe van. Telkens te horen krijgen we ze komen met teams, maar pas willen betalen op het evenement zelf... Mijn onderbuik(je) kreeg dus al een gevoel dat het evenement niet het succes zou worden als waar ik al die dagen van gedroomt had.
Maar met de moet in de slippers bleef ik langs alle scholen gaan om te proberen te scholen over te halen om te betalen en om natuurlijk deel te nemen.

Er was een Keniaanse definitieve lijst ontwikkeld van teams, 32 stuks, die met zekerheid wisten dat ze zouden komen. het zou super zijn maar we moesten natuurlijk nog maar eens even zien.

Na een lange dag de laatste teams doorgegeven te hebben aan de coach, al lopend met half geknepen ogen (ze zijn al niet zo groot) liet ik mijn waterdichte Sony XPeria Z vallen in een plasje water. En natuurlijk zat een van de klepjes niet goed gesloten en dus niet waterdicht en kapot. Gelijk in een bak met rijst gedaan en maar hopen dat de chinezen (of kenianen) het kwamen maken. Gelukkig na 2 dagen hebben ze hun werk gedaan!

De 17e begonnen in de gym te slapen om ervoor te zorgen dat alle boys in de gym zouden zijn, die dus ook moesten bljven slapen. Een heerlijk schuimbedje van 2,5 cm dik, waarin de bedwantsen nog net niet een vergadering houden, ging ik slapen op de betonnen vloer. S nachts naar de toilet en een heerlijk douche, waarbij de drollen van weken oud al een soort van aan het koken waren in de net verse urine en ik mij en mijn ontbloote lichaam met een emmertje en een bakje mijn lichaam schoon maakte. Daarna natuurlijk even wezen squaten a.k.a. naar de toilet gegaan om daarna lekker te slapen en morgen als 22 jarige wakker te worden.

Om 00.00 door de groep jongens en meisjes wakker gemaakt om mijn verjaardag te vieren. Dit ging nou niet echt voorzichtig haha.
Er stond voor zeker 100 liter water klaar, die over mij heen gegooid werd om mij wakker te maken. Toen ik naar buiten liep kreeg ik nog een heerlijk bad met sop over me heen en als klap op de vuurpijl nog kerosine (dat is traditie) zodat je lekker gaat stinken (en dat deed ik ook). Daarna een taart mogen aan snijden en een drankje gedronken en daarna weer douche en het heerlijke bedje in.

19 januari het evenement dan eindelijk! Om half 5 opgestaan om aanwijsborden op te hangen en alles schoon en netjes te maken. De velden opgezet en iedereen daar om 7.30 uur, behalve de teams.... Om 8.30 uur begonnen de billen zich zo samen te knijpen dat zelf een scheetje zich niet kon bevrijden uit de ruimte. Wat scholen gebeld maar namen niet op. Om 9.25 uur kwamen dan de eerste teams en om 11.30 uur besloten om eindelijk te beginnen. slechts 9 teams, van de ""beloofde" 32 teams en alleen voetbal, taekwondo en kickboksen. Helaas pindakaas maar na deze dag gewoon wat drankjes naar binnen schuiven dacht ik zo. Uiteindelijk toen het liep en de muziek op knallen stond kon dat scheetje de ruimte vinden te ontsnappen. Om 6 uur het evenement klaar en blij dat het voorbij was. Zelf trouwens nog 5 potjes judo gedaan en allemaal gewonnen! Alleen teen flink uit de kom gegaan en aardig dik en zeer pijnlijk.

Daarna de laastste week aangekomen van training en op donderdag 23 januari afscheid genomen van de jongens. De laatste training was de eerste training die ik ze gegeven had toen ik hier kwam (en gelukkig gingen ze minder kapot dan die keer, maar nog steeds pittig zwaar haha). Sommige nog een woordje gedaan en zelfs een traan.

Me laptop is ook nog tussendoor kapot gegaan. kan niet meer op internet, geen muziek af spelen en daarnaast ook de meeste dingen niet openen.... Ook maar in een bak met rijst doen misschien??

Vervolgens begon de toerische toer weer met Renz. Na het afscheid in de avond richting Malindi gegaan en een hotel gepakt en daarna met Joost een drankje gedaan. De volgende ochtend wezen snorkelen, zeevruchten eten op een eiland (zandbank...) en ons witte shirt omgewisseld voor een rood shirt (zie voor de resultaten pagina 3 facebook renze balder of marco hendriks)
Die avond maar weer een drankje gedaan, of waren het er nou 10... Was in ieder geval gezellig!

Ik ben vandaag weer naar Mtwapa gegaan om de laatste dingen af te ronden voor de stage. Morgen ochtend eindgesprek en daarna haraka haraka (snel snel) in de matatu naar Malindi om samen met Renz naar Lamu eiland te gaan. Daar tot woensdag vertoeven en dan donderdag in Mtwapa om koffer in te pakken en dan toch echt tot ziens zeggen.. Hopen dat ik niet ga huilen, want heb al genoeg vocht verloren met al dat zweten hier haha.

Ik ga er in ieder geval nog zo veel mogelijk van genieten dat ik hier ben samen met Renzje. Nog 147 uur (begon op 164 dagen) en dan weer thuis in dat koude kikkerlandje:)

Groetjes Marco