BYE BYE

Jambo Jambo!

Hier dan het laatste verhaaltje vanuit het heerlijke warme, relaxte en zonnige Kenia.
Zondag had ik mijn eindgesprek met de coach en Cocky mijn stagebegeleider in Kenia. Twee certificaten ontvangen als dank voor mijn werk hier. Daarnaast een 10 gekregen van mijn stagebegeleider voor mijn stage hier!

Daarna snel in de matatu gegaan richting Malindi en daar vandaan samen met Renze verder te gaan naar Lamu. Aangekomen in Malindi een lange hobbelige zit die mij ging voorbereiden op eventuele turbulensie in het vliegtuig. Na een zit van + - 5,5 uur was het eiland in zicht.

Nu de keuze om met een houte bootje te gaan met nog 20 mensen en 100 shilling te betalen (duur 30 minuten) of met een speedboot met ze 4e (ging nog een man met kind mee) voor slechts 1500 shilling (duur 5 min). Na kort getwijfeld te hebben natuurlijk voor de speedboot gegaan haha. Met de wind door onze haren en een brede lach op ons gezicht zeer genoten van de tocht en na een paar minuten dan ook echt Lamu in zicht.

Vandaar een hotel gezocht, maar vanwege een moslim feestdag die begint om woensdag zaten ze aardig vol en waren de prijzen ook hoger dan normaal. Uiteindelijk een goedkoop hotel gevonden (dankzij het afdingen van Renze) met een niet werkende douche en een twee persoons bed waar Renze en ik weer heerlijk samen in konden vertoeven de aankomende 3 nachten. In de avond wat wezen eten (Renze een swahili pizza en ik een patat ei) en een rondje gemaakt over de boulevard en de hoofdstraat (brede steeg)

De volgende dag weer rond wezen lopen, maar natuurlijk zoals in onze eerste reis een paar keer verdwaald. Lamu is als volgt: je hebt zo'n doolhof van straatjes en steegjes waarbij ezels overal poepen en piezen en er geen straatnamen of dergelijk zijn, en je als toerist dus makkelijk straat 10 voor straat 39 aan ziet. Maar na wat puzzelen hadden we toch het water gevonden.

Na een heerlijk ontbijt met verse mangosap en een eitje erbij naar het fort gegaan en een museum. Daarna besloten om een wereldreis over het eiland te maken op een motor, oneee een ezel! Gelukkig heb ik ooit mijn ezelribewijs gehaald in Turkije dus dit werd een makkie. Na een zit van 45 minuten en nog lang niet aagekomen op de bestemming die we zouden gaan besloten om ezelomkeer te gaan en terug te gaan op onze ezel door de palmboomachtige prairie. Daarna wat rond wezen lopen en wat souveniers gekocht. Daarna een spel op straat gezien, genaamd Carrom of Karrom (http://nl.wikipedia.org/wiki/Carrom), een mix tussen sjoelen en biljarten. Moeilijk en leuk spel en natuurlijk ook even gespeeld. Renz een internetcafe opgezocht en ik verder gaan spelen en een paar keer gewonnen (niet dankzij mij hoor haha).

Daarna weer verder gegaan en wat wezen eten natuurlijk. Daarna ons voorbereid voor morgen want morgen stond varen met een dhow, vissen en een heerlijk lunch op het menu.

De volgende dag dus om 9.30 uur gaan varen met een dhow, samen met een tsjechische man en een russische vrouw, waarbij de man heel erg goed was in praten (zoals Renze zei; ik dacht dat ik veel praatte, maar deze kan er echt wat van)

Aangekomen bij het strand van Manda, een andere eiland, de lijnen uitgegooid met een garnaal eraan. De lijn zat trouwens vast aan een houte plankje dus geen hengel. Na heel wat pogingen geen vangst maar gelukkig had de capitain van de dhow wel wat ' gevangen met zijn blote handen' zoals hij zei en kwam met ' perfect' gefileerde vissen aanzetten.

Wat wezen dobberen in het water en onder een boom liggen slapen. Daarna de kokosnootrijst met een drapje en vis gegeten, aardig zout maar niet heel vies. Daarna weer terug wezen varen en een douche genomen in het hotel. Daarna wezen eten (pizza!) en nog een paar potjes wezen poolen.

Vandaag om 4.45 uut de wekker want we moesten op tijd zijn om met de speedboot weer terug te zijn voor de bus. Nou waren we ongeveer een uur te vroeg (we waren op de tijd aangekomen die op ons bonnetje stond) en dus ook weer verder geslapen in de bus. Mijn darmgestel is trouwens niet meer zo gewend aan het vette eten, dus deze werkt niet echt mee vandaag (dus wat pillen er in en gaan met die banaan). Na zo'n 3 uur rijden een politiecontrole... Popo (politie) naar binnen en vragen voor paspoorten, nu dachten we een kopie mee te hebben maar helaas niet. Dus even meelopen met die kerel en vragen waar we vandaan komen, wat we hier doen en allemaal dat soort dingen. Conclusie is om naar de rechter te gaan en te horen krijgen wat we moesten betalen, want het was een misdrijf! Geen zin in en uiteindelijk ieder 5000 shilling gegeven om ver te mogen gaan. (die 10000 gaat natuurlijk in de pocket van de popo)

Renze is nu naar Joost een andere vrijwilliger om te kijken bij zijn project en ik zit nu achter een computer in Mtwapa. Straks even naar huis hallo zeggen en vanavond met de jongens van de gym een planning maken voor als ik weg ben wat ze moeten doen om alle scholen weer binnen te krijgen om ervoor te zorgen dat van Mtwapa tot Lamu weer getraind word door Coast High Kicks.

Morgen de tassen en koffer inpakken en de allerlaatste keer bye bye zeggen tegen de vrienden, vriendinnen en familie hier.
Ik ga het hier zeker missen en zal ook zeker nog een keer terug willen gaan. Heb veel dingen mogen zien en mogen meemaken en en heb ook veel dingen geleerd!

Nog iets van 50 uur en dan ben ik weer in Nederland!

Tot snel allemaal!

groetjes en kusjes vanuit Kenia